LAPLAND

Lapland, och Lapland....
Laat ik gewoon beginnen met dag 1, maandagavond in de bus naar Lapland vanaf Helsinki, zo ongeveer 14 a 15 uur rijden. 'S nachts rijden is een bus is echt.... blergh, dus snel door naar dag 2, want dag 1 was niet eigenlijk een dag 1 in Lapland maar meer een halve dag in Helsinki, dus dag 1 in Lapland:

Dag 1:
We worden "wakker" of waren al wakker in de bus en komen aan op onze eerste plaats Kemi. Kemi heeft het grootste ijskasteel van Europa. Het ligt vlak aan een gigantisch meer zodat het in de zomer allemaal weg smelt het meer in. Het met een ijspaleis is ook echt alles van ijs. Een bar, een kerk, hotelkamers, beelden, en natuurlijk ijsglijbanen. Hartstikke leuk om misschien in nachtje in door te brengen, maar stervens koud. Daarna direct door naar Santa Clause Village. De plek waar de echte Kerstman woont. Hartstikke leuk allemaal, maar wel echt heel commercieel aangelegd. Met andere woorden, slee ritjes voor teveel geld, veel winkeltjes en op de foto met de "echte" Kerstman". Die maken we dus mooi zelf. Alles was wel mooi aangekleed en volgens mij vieren ze hier wel echt het kerstfeest zoals het moet. In de avond rijden we naar ons onderkomen voor de komende week boven in het Finse Lapland in Vasatokka. Een prachte plek met verschillende kleine huisjes gelegen aan een meer en omringt in het bos. Dit zagen we trouwens de volgende morgen pas, want ondertussen was het donker geworden en zag je niks meer. We hebben onze spullen gedumpt op ons kamertje en slapen deze week samen met drie koreanen (Jeong, Jeongmin, en Minha) en een Itiliaan, Davide. Gezellige lui en leuk gezelschap om de nachten mee door te brengen. We slapen dus in knusse stapelbedjes en delen een keuken en een woonkamer met de rest van de groep. Alle dagen eindigen hier met een Sauna en dat is gewoonweg heerlijk. In het meer is is een gat wat elke ochtend weer geopend wordt waarin je een verfrissende duik kan nemen om weer tot rust te komen in een keihete sauna.

Dag 2:
We beginnen met uitslapen en komen er achter dat we in een prachtig gebied zitten. Samen met nog de Schot Lee gaan we op weg om een ochtendwandeling te maken. Eenmaal door het bos gelopen komen we op een grote open plek wat een meer blijkt te zijn, waar de survival groep zit te ijsvissen. Ook al hebben wij niet betaald voor die activiteit en waren we te lui om er om zeven uur uit te gaan, hebben we toch wel stiekem een graantje meegepikt en hebben we zitten kijken en gezellig om het vuur een kop thee gedronken. We hebben niet te lang daar gezeten aangezien we anders moesten dokken of zo en zijn er tussenuit geglipt toen er een iglo gebouwd moest worden. Na de middag gaan we op weg naar een museum over de natuur van Lapland en de Samí people, de originele inwoners van Lapland. Lapland is verdeeld over Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland en pakt van al die culturen dus delen mee. Het was een interessant museumbezoek waarin Nadieh en ik weer onze culturele kennis over Lapland hebben bijgespijkerd. Als we terug komen proberen we samen met davide en nog wat meiden om is te gaan cross country skiën. Jah Sanne, wat jij kan, kan ik ook :P Alhoewel wij doen 3 km zonder bepakking en hebben een hete sauna op ons wachten na afloop ^^. Maar je hebt gelijk, x country skiën is echt heel anders. Voor mij komt het meer in de buurt van schaatsen op grote latten en stokken in je hand. Maar wel leuk om een paar kilometertjes te doen. Tegen het donker zijn we thuis en duiken we zoals ik zei de sauna in. Terwijl ik in de sauna zit, ziet Nadieh het Noorder Licht en worden we vanuit de sauna geroepen door een groep mensen. Eenmaal uit de sauna was er echter niks te zien alleen een paar wolken in het maanlicht en zeggen mensen dat het een grap was. Maar Nadieh heeft het bewijs op haar camera. Alhoewel het vrij kort duurde, was ik al wel jaloers. Stel je voor dat Nadieh het wel ziet en ik niet... zo lang zitten we er ook weer niet. We eindigen die nacht bij een feestje in de cabin van een paar reisgenoten. Die deelden met z'n allen een huis waar het dus perfect was om ook een feestje te geven. Aan het eind waren er sleeën gejat en waren er mensen op het dak aan het feesten en zijn we er maar mee opgehouden. Lekker slapen.

Dag 3:
De dag beginnen met sleeën is misschien wel de beste manier om een dag te beginnen. Ik begin het ondertussen onder de knie te krijgen en kan met verschillende modellen naar beneden (geloof me sommige slees zijn echt pittig) en ook al staan :D) Daarna gaan we naar een rendierenboerderij midden in het bos bij een echte Samí. Samen met zijn ouders en zijn vrouw en kinderen woont hij daar en onderhoudt hij een paar honderden rendieren. In principe zijn alle rendieren in Finland gemerkt en eigendom van één of andere rendierhouder. Er bestaan dus eigenlijk geen wilde rendieren in tegenstelling tot de Eland. Natuurlijk veel foto's met rendieren en rendier sleeën en rendier voetbal (check foto's). Het was een gezellige middag met hele vriendelijke mensen. Later die middag zijn we toegezongen door de moeder van hem onder het genot van een kop thee en een koekje. Het was een toffe dag :P Thuis hebben we een barbecue en zitten we samen met nog wat gezellige mensen nog na te genieten van het vuur. Nadieh gaat met een paar meiden een wandeling maken op zoek naar het Noorder licht, en ik was van plan om (je raad het al) de sauna in te duiken. Terwijl ik uit de barbecue tipi loop zie ik een klein groen wolkje. Ik vraag Teppo of dat het Noorder Licht is ... hij is fins dus hij kan het weten, en yeah .... it's there. Terwijl ik naar de sauna toeloop wordt hij groter en begint hij zich te verspreiden over de complete lucht. Overal beginnen mensen zich nu te verzamelen op het ijs van het meer en genieten we van het schouwspel. Langzaam worden de groene golven steeds feller en op sommige momenten bewegen de strepen heel snel met felle kleuren en dan zwakt het weer af. De mensen die uit de sauna's trekken snel ergens hun kleren aan. Foto's maken is lastig, mijn camera kan het niet goed oppakken, alsof je vuurwerk fotografeert... :( maar ik jat wel foto's van mensen met fancy camera's. Het is in ieder geval geniaal, echt een mooi moment om nooit te vergeten. Sorry Sanne, het spijt me en ik weet hoe graag je het wil zien, maar niet opgeven. De zoektocht is zeker de moeite waard. Het licht schijnt voor meer dan 2 uur fel en daarna keren we met een gelukkig en blij gevoel naar bed. Volgende dag naar Noorwegen.

Dag 4:
We vertrekken om zeven uur om met de bus naar Noorwegen te gaan. Op naar the Artic Ocean naar het plaatsje bugoynes. Het is een prachtige bustocht door het Laplandse landschap en onderweg zien we een paar overstekende rendieren. Onderweg stoppen we nog bij een dorpje van de oude Samí mensen. Ook al begonnen we met een heldere blauwe lucht en volle zon, was het ondertussen vol aan het sneeuwen en zakte ik (en dat meen ik) tot m'n buik in de sneeuw. Op sommige plekken. Toen we aankwamen in Noorwegen 3 uur later zagen we voor het eerst de Artische Oceaan, en was de blauwe lucht en zon weer teruggekeerd. Een prachtige blauwe zee, die door het zout en warme stroming nooit bevriest. Met andere woorden, perfect voor een duik in het hoge noorden. We beginnen in een zoute sauna en rennen dan voor een verfrissende duik. al stuntelt eerst over een paar stenen en over het grote strand om in het koude water te duiken. Na een paar seconden er direct weer uit en terug rennen terwijl je voeten het uitschreeuwen van de pijn. Na afloop kregen we heerlijke zalmsoep in de kerk. Alles wat ook maar met meer dan 10 mensen is gebeurd in de kerk, want het is een dorpje met ook maar heel weinig mensen. Daarom daar ook geen politie want dat is simpelweg niet nodig. Na een mooie wandeling gingen we terug naar de bus om terug te rijden naar huis. Onderweg kwamen we nog langs een gestrande bus die aan de kant van de weg lag, zo kan het ook aflopen. Je rijdt daar praktisch altijd op ijs, en de sneeuw kan verraderlijk zijn, respect voor onze chauffeur. Terug zagen we voor de tweede keer het noorderlicht. Hij was weer prachtig maar iets minder actief dan de vorige dag. Daarna Sauna en het is de laatste Sauna avond en dus werd deze omgeroepen tot naked friday. Dus in m'n naakie het meer in.... en het gaf toch wel een vreemd gevoel van vrijheid, naast verschrikkelijke kou. We hebben de laatste avond mooi afgesloten met een groot feest waarbij er weer mensen op het dak belande en er een sneeuw gevecht was. Met andere woorden een blok gezelligheid.

Dag 5:
De laatste dag. We vertrekken uit Vasatokka en reizen richting Saariselkä. Hier gaan verschillende groepen, verschillende activiteiten doen. Nadieh en ik beginnen rustig met een kop chocolademelk en vertrekken dan voor het husky sleeën. Na de uitleg beginnen we en het is fantastisch. Bij aankomst zijn de honden helemaal wild en zijn al vast aan de slees. Je mag ze nog niet aaien want op dit punt willen ze maar één ding en dat is rennen. Voor hen is rennen en een slee trekken het tofste wat je kan doen en door al het enthousiasme zijn ze gewoon helemaal gek. Zodra we op de slee staan wordt deze los gemaakt en schieten we er ook meteen vandoor. De slimste honden lopen vooraan, en kennen de weg. Daarna volgen er een jongere nieuwere hond en een oudere die de jongere nog kan corrigeren, recht voor de slee lopen de achterste honden die het aller sterkst zijn en het grootste deel van de slee trekken. Het eerste deel stuur ik en het tweede deel stuurt Nadieh. Het was geweldig, met een slee door het bos in een dik pak sneeuw. Alleen als je zit, is het behoorlijk heftig met al die bobbels en geen vering. Na een tochtje hadden we na afloop de kans om de puppy's te aaien en op te tillen. Direct daarna kunnen we blijven voor de snowmobile tocht. Hé wat een vervelende dag toch. We krijgen kleding, instructies en kunnen ertegen aan. En wooow wat een machtige machine. Binnen een paar seconden ga je gewoon keihard. Volgens mij heb ik alleen maar gelachen het eerste stuk van de rit. Een geniale machine om te besturen. Af en toe ging ik even extra langzaam om dan heerlijk op te trekken voordat je weer bij de rest bent. In het begin zat Nadieh achterop en hoorde ik haar nog niet echt, of ze nu doodsangsten uitstond of er van genoot, maar toen we wisselden en Nadieh achter het stuur mocht was het weer puur genieten. Ik wil ook zo'n ding hebben voor thuis. Om de dag af te sluiten hebben we gesleet van de hoogste sleeberg van Europa (2KM). Lekker omhoog lopen een kwatier en dan binnen vijf minuten naar beneden sleeën. Maar het was tof, en we hebben een pizza gegeten om het te vieren. En toen moest het toch echt zo zijn.... we moesten weer naar huis. Een nachtje rijden en vanochtend half 12 kwamen we weer aan in Helsinki. En ik ben brak en duik nu echt m'n bed in. Slaap lekker allemaal. En geen zorgen, ik heb 'wie is de mol' eerst gekeken. Trusten.