The sledging contest

captin's log: star date 43423, oftewel dinsdag 12 februari... Sledging.
De dag was aangebroken dat de competitie werd gehouden van de slee wedstrijd. We hadden in ieder geval het weer meezitten, het was steenkoud en het sneeuwde als een tierelier. Daarbij staat er een gunstige wind waardoor we nog harder van de heuvel af konden roetsen (so we thought). De dag ervoor hadden we de laatste voorbereiding getroffen. Helaas geen vuurwerk, bar of kampvuur in onze slee, maar wel drie vlaggen van Nederland, Finland en Ierland. De slee zelf was toch wel wat klein om een bar in te bouwen. Om de onderkant wat extra verstevigen hadden we nog Jesustape aan de onderkant bevestigt. Jesus will never let you go is het motto van deze tape, en dat klopt. Niet dat de slee er echt steviger op werd, het blijft tenslotte gewoon een kinderzwembadje.

Aangezien we het zwembad al op hadden geblazen en al bij ons thuis, moest hij mee de tram in richting het park aan de andere kant van Helsinki. Gelukkig zijn de trams best groot in Helsinki en wou dat perfect. En omdat het nationale sleedag was, waarin veel mensen vrij hebben en zo, om te sleeën, werden we helemaal niet zó raar aangekeken ^^. De wedstrijd was in Kaivopuisto park, waar honderden mensen samenkwamen om te sleeën en te drinken natuurlijk, we zijn in Finland doh. Toen we ons hadden geregistreerd (nummer 10) konden we naar boven klauteren om eindelijk naar beneden te gaan. Geen test run, gewoon go... Naast onze fantastische slee, waren er ook deelnemers die er wel keiveel tijd in hadden gestoken. Zo was er een slee in de vorm van de titantic, de raket van kuifje inc, kuifje, capt. Haddock en Bobby, en een zeilboot. Allemaal dus niet zo origineel als die van ons, uch uch*.

De Titanic was trouwens wel tof, er waren ook 2 mensen verkleed als ijsschots op de baan waar de slee doorheen roetste. Toen wij aan de beurt waren, hadden we een warme gloed van binnen van trots, spanning en waarschijnlijk minttu, maar we gingen er tegen aan. Met een flinke aanloop sprongen we met z'n allen in het zwembadje, en ik kan je zeggen met vijf personen is dat te veel. Na de halve baan kwamen we dus weer tot stilstand en moest ik uitstappen om ons over de finish te slepen... hmm... misschien nog punten gekregen voor onze team spirit maar toch. Snelheidsduivels waren we niet echt dus. Daarna kon iedereen nog weer sleeën en zijn we nog een paar keer gegaan met minder mensen. Totdat ik op het fantastische idee kwam om het zwembad om te draaien. Op die manier heb je minder raakvlakken met de grond, dus minder wrijving, dus ga je sneller. Helaas resulteerde dit in dat het zwembad ontplofte. Poef, weg slee. We hebben toen nog maar een sneeuwgevecht gehouden en ons lekker opgewarmd met erwtensoep. Savonds lekker kroegje in geweest met Brian en Tiiu.

Vrijdag hadden we nog een verjaardag van Karin. Een Nederlandse meid die hier ook in het gebouw woont. We zaten weer in die gezamenlijke huiskamer en hadden het erg gezellig. En toen kwam plots Eline ook nog binnen. Ik ken Eline nog van Saxion waar zij ook studeert in het tweede jaar. Ik wist dat zij ook naar Helsinki ging, en dat ze er was, maar we hadden nog geen kans gehad om wat af te spreken. Toevallig dus dat ze daar binnenkwam. We hebben er nog een mooi feestje van gemaakt. Maandag hebben we ons eerste examen voor Engels. Yeah, let's see how that's going to work out. Woensdag gaan we nog een klein dagje in Espoo en ook Lapland komt dichterbij, nog één weekje. Woohoo. Groetjes x